Densen - San

Trochę dane było wam poczekać, wiem, ale nic na to nie poradzę, że nie chciało mi się pisać. Ah! Dziękuję za komentarze :D Nie przedłużając, zapraszam do czytania:

Densen - San

Nieszczęście rozumu nauczy.

Przysłowie

   Zanim zdążył wykonać ruch, jego półprzezroczysta zjawa zdradziła mi jego zamiary, więc pozwoliłem mu ostrzu wbić się w powietrze obok lewego ramienia, samemu przebijając miejsce, w którym znajdowało się serce. Powoli wysunąłem katanę z jego ciała, pozwalając mu bezwładnie opaść na ziemię.

   Westchnąłem, zasuwając opaskę na oko, a następnie zabrałem się za przeszukiwanie jego ciała. Szybko znalazłem obiekt mojego pożądanie, które od razu założyłem na odpowiednie miejsce.

   - To niczym się nie różniło od egzaminu na chūnin'a... - mruknąłem pod nosem. Pozostałe dwie drużyny wyeliminuje w pozostałych etapach. - Nie pozostaje mi nic innego, jak ruszyć przed siebie.

   - Czy to...
   - Uzumaki!
   - Niemożliwe, od rozpoczęcia testu minęły dopiero 4 godziny!
   - Ile dokładniej?
   - Ostatnio rekord należy do Shinobi z Iwa. 8 godzin, 45 minut i 28 sekund. Jego aktualny czas to 4 godziny 2 minuty i 10 sekund.
   - Więc powinien mieć czas około 13 minut. Ha! Pobiliśmy Iwa!

   - Bransoletki - poprosił członek ANBU stojący przed drzwiami.
   Powinąłem rękaw, pokazując pięć przedmiotów jego pożądania. Podałem mu je, a ten przełamał je na pół, po czym wskazał mi drzwi. Kiwnąłem głową, a następnie ruszyłem w stronę drzwi. Pchnąłem je, ale nie drgnęły. Odwróciłem się z pytaniem w oczach w stronę ANBU, ale ten zniknął. Westchnąłem odsuwając się od drzwi.
   - Kage Bunshin no Jutsu - krzyknąłem.
   Po mojej lewej pojawił się klon, który od razu zaczął formować kulę na wystawionej przeze mnie ręce.
   - Ōdama Rasengan!

   - Jak myślisz, czym przebije się przez drzwi? - posłałem pytanie w stronę Hatake. Odwzajemnił moje rozbawione spojrzenie, po czym skierował palec w stronę masywnych drzwi.
   - Ōdama Rasengan! - dotarło do mnie od strony Kakashi'ego i zza drzwi.
   W następnej chwili oba skrzydła przeleciały przez całą długość sali, zatrzymując się na kolejnych.
   - Szlag by Cię, Hatake - mruknąłem.
   Z pyłu i kurzu unoszącego się w powietrzu wyszedł Naruto. Miał na sobie biały płaszcz z czerwonymi płomieniami u dołu, a pod nim leżała zielona kamizelka chūnin'a, granatowa bluza oraz szare spodnie shinobi.
   - "Pierwszy raz widzę go w tym stroju, ale muszę przyznać, że pasuje mu" - przeleciało mi przez myśl.
   - Iruka-sensei! - przywitał się, podchodząc do mnie.
   - No, Naruto. Pobiłeś rekord rekord, jak się z tym czujesz? - zapytałem, uśmiechając się rozbawiony.
   - Serio? - zdziwił się, zamierając w bezruchu. - Jestem coraz bliżej stołka Hokage! - zawołał, podnosząc prawą rękę ku górze.
   - Naruto? - zapytał zdziwiony Hatake. - Co to jest na Twoich plecach?
   - To? - dopytywał, wyciągając pochwę z szablą*. - Katana. Pokonałem drużynę posługującą się kenjutsu z Kumo i bardzo przydała mi się w walce z ich dowódcą, więc pomyślałem, że może się przydać. Teraz tylko muszę nauczyć się z niej korzystać...
   - Możesz zapytać Anko, ona powinna znać kogoś, kto Cię nauczy - podpowiedział szarowłosy, uśmiechając się pod maską.
   - Nieee... - zaprzeczył Uzumaki. - Mam nauczyciela na oku.

   - Hejka, Akame - przywitałem się, podchodząc do posiadaczki bursztynowych oczu. Spojrzała na mnie zmęczonym wzrokiem, po czym kiwnęła głową. - Co porabiasz?
   - Właśnie idę trenować. A co? - zapytała, zatrzymując się.
   - Będziesz trenować kenjutsu?
   - Yhy - przytaknęła, instynktownie chwytając za rękojeść. Uśmiechnąłem się.
   - Prowadź. Chciałbym zobaczyć Twój trening.

   Z zainteresowaniem spojrzałam na Uzumaki'ego po półgodzinnym treningiem precyzji moich podstawowych ataków. Przyjął pozycję bardzo podobną do mojej. Stał prosto z głową skierowaną trochę w prawo i ręką na rękojeści katany, która znajdowała się na lewym biodrze. Ostrze z niesamowitą prędkością wyskoczyło, tnąc powietrze po przekątnej. Naruto, zgodnie z ruchem szabli, zawirował, zatrzymując się co chwilę, by wyprowadzić pchnięcie lub zwykłe cięcie.
   Obserwowałam każdy pojedynczy ruch katany, z każdą sekundą zdziwiona niesamowitym akrobacjom blondyna, który w mój styl wplótł swoje zwyczajne taijutsu.
   - "I to jest ta sama osoba, która trzykrotnie oblała test na genin'a?"

   - Pierwszą walkę stoczy Uzumaki z Konoha-Gakure no Sato przeciw Gensai, Fuchida i Miwa z Kumo-Gakure no Sato - zapowiedział Hatake, odskakując od nas jak najdalej.
   Spojrzałem na przeciwników z uśmiechem, całkowicie zbijając ich z tropu.
   - Mam propozycję, Uzumaki-san - mruknął - zapewne - dowódca, ciemnowłosy posiadacz zielonych oczu. - Jesteś sam, a nas jest...
   - Daruj sobie - poprosiłem, ściskając w dłoniach kunai. - Dam sobie radę, moja w tym głowa.
   - Jak sobie chcesz - mruknął, składając pieczęci. - Raiton: Jibashi!
   W jego dłoniach zaczęły pojawiać się iskry, które w ekspresowym tempie rozwinęły się do rozmiarów ogromnej siatki rybackiej.

   Blondyn prychnął, w odpowiedzi składając pieczęci do nieco innej techniki.
   - Doton Kekkai: Dorō Dōmu! - krzyknął, zamykając się w kamiennym pomieszczeniu.
   W ciągu kolejnych kilku minut zapanowała cisza, przerywana jedynie odgłosami elektrycznej siatki. Mężczyzna stracił w końcu cierpliwość i zaatakował, przykrywając technikę przeciwnika swoją. Złożył kolejną pieczęć, a siatka ścisnęła zawartość. Pył i kurz uniosły się, za nic nie pozwalając dostrzec tego, co było w środku.
   - Miwa, uważaj! - krzyknął jeden z członków drużyny atakującego. Mężczyzna odwrócił głowę w bok, jednym okiem dostrzegając niebieskookiego wypluwającego ognistą kulę. Zaraz za nim biegł Fuchida z kataną, która po chwili wbiła się w ciało nosiciela Kitsune.
   - Ōdama Rasengan! - krzyknął blondyn, pojawiając się obok mężczyzny. Kula uderzyła, niszcząc najbliższe podłoże. Ofiara techniki z dziedziny Katon odskoczyła, a następnie podbiegła do ostatniego przytomnego towarzysza, gdy ostatni klon wspólnego przeciwnika zniknął.
   - Kuso, gdzie on zniknął? - zasyczał, stykając się plecami z Gensai'em. - Widzisz go gdzieś, Gen?
   - Ta - mruknął. Miwa odwrócił się, ale ostatnie co zobaczył, to zębiska ogromnego smoka składającego się z wody.

   - Wygrywa Uzumaki Naruto z Konoha-Gakure no Sato! - oznajmił Kakashi, pojawiając się tuż obok mnie. Zachwiałem się, lecz utrzymałem, próbując nie dać po sobie poznać, jak bardzo zmęczony byłem. - Następna walka Yamanaka, Akimichi i Nara z Konoha-Gakure no Sato przeciwko...

   - Muszę usiąść - mruknąłem do siebie, siadając na krześle.
   - Nic Ci nie jest? - usłyszałem znajomy głos za moimi plecami. Nie odwróciłem się, lecz rękoma chwyciłem za głowę, w której dochodziło do rewolucji. - Naruto, spójrz na mnie.
   Spełniłem prośbę, odwracając głowę w prawo.
   Moje ciało zesztywniało, a oczy rozszerzyły do granic możliwości.
   - Ty...
   - Obudź się, Naruto - mruknęła Sakura, zbliżając swoje usta do mojego czoła.

   - Naruto - poczułem szturchnięcie. Otworzyłem oczy, zerkając na Schikamaru. - Twoja kolej.
   Zeskoczyłem z widowni, mało się nie potykając. Udało mi się jednak utrzymać równowagę.
   - Powtórzę: walczy Uzumaki Naruto przeciwko drużynie z Taki-Gakure - mruknął Kakashi, spoglądając na moją przeciwniczkę z niepokojem, a następnie wskoczył na trybuny.
   - Takagi, nie wtrącajcie się - poprosiła posiadaczka turkusowych włosów, zamykając oczy. Niepewnie sięgnąłem po katanę.
   - Zapowiada się ciekawa walka - mruknąłem, wyczuwając zwiększające się pokłady chakra'y przeciwnika. Sapnąłem zaskoczony, wyrywając szablę przed siebie, gdy jej ciało otoczyła czerwona chakra, a z kości ogonowej wyrosły para owadzich skrzydeł. Zniknęła, by pojawić się przede mną, ręką napierając na moją kataną, którą próbowałem się obronić.

   Widownia zamarła w bezruchu, spoglądając w miejsce, gdzie kunoichi Taki zepchnęła Uzumaki'ego. Widok zasłaniała im ogromna chmura, z której po chwili wyskoczyła Fū. Stanęła obok członków swojej drużyny. Dezaktywowała powłokę chakra'y, pozostawiając jednak skrzydła.
   - To chyba na tyle - prychnęła, odwracając się.
   - Jeszcze nie - usłyszała cichy pomruk zza pleców. Odwróciła się czym prędzej, lecz dostrzegła jedynie wgniecenie w ścianie. W tym samym momencie usłyszała dźwięk zderzających się dwóch ciał. Znów się odwróciła, odskakując do tyłu.
   Uzumaki stał pomiędzy ciałami braci Takagi. Dłoń miał usytuowaną na rękojeści katany, a ciało stało pewnie, lekko przygarbione. Zielonowłosa przełknęła ślinę, ponownie aktywując powłokę.
   Blondyn sięgnął w odpowiedzi do kabury, po czym rzucił bomby dymne pod siebie. Prawie w tym samym momencie, z boków powstałej chmary, wyskoczyła dwójka identycznych jednookich.
   Posiadaczka turkusowych oczu bez zastanowienia wydłużyła ramiona ku środkowi, z zadowoleniem dostrzegając, że klony po bokach zniknęły.
   - Katon: Gōkakyū no Jutsu! - dotarł od niej krzyk z góry. Odskoczyła, unikając ognistej kuli. W międzyczasie blondyn wylądował w miejscu, gdzie zniknęła jego technika, składając drugą sekwencję pieczęci. - Suiton: Suiryūdan no Jutsu!
   Wodny smok trafił w kunoichi Taki, rzucając ją w miejsce, w które wcześniej zepchnęła przeciwnika. Warknęła, tworząc trzeci ogon.
   - Kuso - zacharczał jeden z jej towarzyszy, oprzytomniając. - Zaraz... Straci kontrolę...
   - Hmm... - mruknął w odpowiedz Naruto. Odsunął rękę od szabli.

   Stanąłem w luźnej pozycji, wręcz prowokując ją do ataku. Sapnęła, a następnie ruszyła w moją stronę. Jej ruchy były chaotyczne, bezmyślne. Odczekałem odpowiedniego momentu, by podskoczyć do góry i - wspomagając się niewielką ilością chakrą Kyūbi'ego - uderzyłem w głowę stopą, przypierając ją do podłogi. Chakra zaczęła się ulatniać, więc postawiłem na tym, że straciła przytomność.
   - Wygrywa Uzumaki Naruto z Konoha-Gakure no Sato - powiedział Kakashi, po sprawdzeniu stanu dziewczyny.

   - No, Naruto. Mamy przed sobą cały miesiąc! - zawołał białowłosy, trzymając mnie za ramię.
   Westchnąłem, dwoma palcami zdejmując jego rękę.
   - Mam nadzieję, że nauczysz mnie czegoś pożytecznego, Ero-sennin - mruknąłem. Uśmiech Jiraiya'i poszerzył się jeszcze bardziej, unosząc kciuk w górę.
   - Pewnie! Wyślę Cię na górę Myōboku!

*szabla - w tym jestem drobiazgowy. Katana to nie miecz, wbrew pozorom. To szabla, a to różnica ;)